  |
Om
 de Kei
|
Om de Kei nummer: 31. Uit De Bron van woensdag 8 maart 1995, 32e jaargang nummer 5. | |
|
|
SCHEUREN. Soms staan er artikeltjes in de krant, die mijn bijzondere aandacht trekken. Niet alleen, dat het Ugchelen betreft, maar ook omdat ik er mij dan iets bij wil voorstellen. Eén berichtje ging over een automobilist, die om één of andere reden zijn auto midden op de weg achterliet. Wat zal dan die dringende reden geweest zijn, die het plotseling noodzakelijk maakte, om je auto ter plekke achter te laten? Hoge nood? Maar dan zo plotseling? Benzine op? Maar tegelijkertijd denk ik dan aan die keer, dat het mij ook eens is overkomen. Toen heb ik de auto aan de kant kunnen krijgen. Dat zou dus hier niet meer gekund hebben. Het andere berichtje ging over de keer, dat er zoveel bestuurders van auto's een bekeuring hadden gekregen, omdat ze te hard gereden hebben. In Ugchelen is de maximumsnelheid toch ook 50 kilometer per uur? Er zijn snelheidscontroles op de Hoogbuurloseweg. Van sommigen, die het heel smerig maken, worden de auto's in beslag genomen. Er reed er één 130 km per uur! Ik probeer me dan enigszins voor te stellen, hoe dat zou gaan. Daar gaat-ie: ik kom met een brede zwaai op twee wielen de Europaweg af en trap hem flink op z'n staart de Hoogbuurloseweg in. De twee-liter injectiemotor brult, dat het een lieve lust is. Het geluid van de motor kan ik niet horen, want de herrie van mijn 100 watt booster luidsprekers knalt een stevig stampende "house" door de kar. Bij het bord van 50 km zit ik dan al mooi bijna bij de 100. Nog even doorjassen en dan pas overschakelen. |
Jammer, dat ik dan met de teller bijna op 130, alweer iets moet afremmen voor de Brouwersmolenweg. Met een beetje geluk steek ik over en zie, dat er bij het Pannenkoekhuis van rechts niets aankomt. Van links komt er wel een, maar voordat ie van de schrik is bekomen, ben ik al de bult voor garage Pieters overgesprongen. Zo, nu nog even de bocht bij de Molencatenlaan om gescheurd; oei, de bus uit de Bogaardslaan had wel voorrang, maar ik ben veel sneller. De volgende zigzag bocht wordt snel gepakt; gelukkig hebben ze de plantsoentjes een beetje ingekort. Jammer, toch nog net even de stoeprand geraakt, maar daar kan mijn wagen gelukkig wel tegen. Nu nog even voor het ziekenhuis langs. Daar kan ik toch nog aardig vaart maken voor het kruispunt bij de Laan van Westenenk. Dat kruispunt is goed te overzien. Zo kan ik net nog voorlangs die ander, die van links komt en eigenlijk voorrang heeft. Door mijn hoge snelheid klim ik goed door de bocht omhoog. Voor het stoplicht realiseer ik me dan, dat ik in krap 5 minuten door Ugchelen ben gescheurd! Zou het zo gaan? Ik heb mijn auto eens van stal gehaald en hetzelfde stuk volgens de regels gereden zoals het hoort. Jammer, dat er net een auto aankwam, toen ik wilde oversteken. Even wachten dus. Over de Ugchelseweg met 50 km vind ik een fikse snelheid en de bus verleen ik voorrang. Zo spaarde ik auto en benzine. Ik doe er graag een minuutje langer over; die haal ik bij het stoplicht toch weer in. "Uwe Kijker" |
|
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON".
Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |