Ugchelen - Om de Kei "HOOP"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 33. Uit De Bron van woensdag 5 april 1995, 32^e jaargang nummer 7.

HOOP.
Nederland gaat zich opmaken om de vijftigste verjaardag van de bevrijding te vieren. Ook in Ugchelen doen we mee en dat wordt beslist goed! We gaan de straten versieren en dat wordt een genot om te zien. Wat zal het mooi worden!
Nu las ik ook in de krant, dat Nederland opnieuw zijn hoogten gaat berekenen aan de hand van satellieten. Dat wordt zo eens in de vijf jaar gedaan en dan wordt geconstateerd, dat het in het westen lager wordt, "inklinken" noemen ze dat. Niet te verwarren met inktlinten, want dat is heel wat anders. Maar nu komt het; het oosten komt omhoog. Zal het toch nog eens gebeuren dat heel Duitsland over ons heen valt, alleen dat maken wij niet meer mee; het gaat met enkele centimeters in de honderd jaar. De wetenschappers zeggen, dat Nederland kantelt.
U weet het, Uwe Kijker is een heel eigenwijze drol. Ik denk namelijk helemaal niet, dat Nederland kantelt. Ik ben op die gedachte gekomen, toen ik ergens op de Hoenderloseweg een bordje zag staan met de tekst: "Uw hond, uw stront". Nu dacht ik eerst, dat het niet goed gespeld was, maar dat is muggenzifterig, want het kan ook verkeerd opgeschreven worden, om extra een hoop aandacht te trekken.
Nu geloof ik niet, dat er in het westen meer honden zijn dan hier, maar misschien ruimen ze daar de boel beter op. Hoogst zelden zie ik hier mensen net als ik, gewapend met een zakje en een schepje achter hun hond aan drentelen. Zeker wanneer de

bodem grassprietjes vertoont, laten ze geduldig hun hond uitkakken en verdwijnen schichtig na de gebeurtenis. Tot grote ergernis van de bewoners, die de achtergebleven restanten te laat opmerken. Dan verschijnen er bordjes, zoals hiervoor is omschreven.
Sommige mensen willen dan de boel wel opruimen, maar er zijn toch veel mensen, die daar moeilijkheden mee hebben. Niet alleen omdat het vies is, maar ook omdat het hun moeilijk valt. Om nog maar te zwijgen over de mensen, die zich in een rolstoel moeten voortbewegen.
Langs deze weg wil ik dan ook iedere hondenbezitter oproepen, zich als een echte hondenbezitter te gedragen. Druk alle vooroordelen tegen u nu eens in één keer de kop in, door ook in het donker, als de milieupolitie niet patrouilleert, de zaakjes op te ruimen.
Als er dan nog ergens iets mocht liggen, kunnen wij, Ugchelenaren met zelfverzekerde stem zeggen: "Dat moét een onopgevoede hond uit het westen geweest zijn." Waarmee we dan in het midden laten, of we de hond of zijn begeleider bedoelen.
Dan stijgt de grond in het oosten minder snel, dan krijg ik gelijk en de geleerden niet. Zal je het toch nog beleven, dat het een hoop minder wordt, al zullen we dat niet meer beleven.
Maar dat Ugchelen versierd wordt en dat er dan nog zo'n beschamend bordje hangt, kan er niet bij me in. Hopelijk bij u ook niet!

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".