  |
Om
 de Kei
|
Om de Kei nummer: 36. Uit De Bron van woensdag 18 mei 1995, 32e jaargang nummer 10. | |
|
|
KATER. Als in het voorjaar alles weer in bloei komt, dan denk je onwillekeurig, hoe is dat toch mogelijk. Een paar maanden geleden waren de bomen zo kaal als wat en moet je nu zien! Ik heb het dan alleen nog maar over de natuur. Het is heel wonderlijk, wat er dan gebeurt, maar dit jaar kwam héél Ugchelen tot bloei, en hoe! Ugchelen was in de ban van 50 jaar bevrijding en wat is er in dit kader allemaal gebeurd! Een paar maanden geleden was er nog niets van te merken, alleen een paar mensen misschien, die al heel hard aan het werk waren om de feestelijkheden voor te bereiden. En ineens gebeurde het gewoon. Tegen het einde van april kwamen onze straten één voor één tot bloei. De meest fantastische en originele versieringen. En al die mensen, die bezig zijn geweest met de Re-vu. Wat een explosie van bloeiend verenigingsleven. Dat was nog maar één van de hoogtepunten, zo waren er talloze, maar ik blijf even bij de versiering. Tru van de Vu zei, dat de Jan van Houtenlaan het mooiste was versierd, omdat ze daar allemaal met de VUT waren. Maar wat dacht u van De Cloese? Daarmee wil ik de andere straten niet tekort doen; want dan kan ik ze wel allemaal noemen. We hebben nu Ugchelen van zijn beste kant laten zien. De burgemeester zei, dat het leek, alsof de dorpen met elkaar in competitie waren, voor wat betreft de versieringen. Bij de dorpen was dat tenminste zo, want Beekbergen, Lieren en Oosterhuizen, daar kon de hele stad Apeldoorn een puntje aan zuigen. Hier kwam toch wel |
even de eensgezindheid naar voren. Het is natuurlijk wel jammer, dat het alleen maar voor het moment is. Na enige tijd zijn we dan weer net zo met elkaar aan het bekvechten als voorheen. Of niet soms? Zou het helpen om te zeggen: "Bevrijdingsfeest 1995", als we soms mopperen op bijvoorbeeld een vereniging Ugchelens Belang, dat die maar niets doet? Ik denk, dat we het daar over eens zijn, feestvieren, dat kunnen ze! Mag ik hier even symbolisch mijn hoed voor afnemen? Geweldig! Af en toe lees je dan in de krant, dat er toch nog dingen zijn mis gegaan. Als iemand niet persé mee wil doen met de straat versieren, dat mag toch? Achter zo'n besluit kan een heel menselijk drama schuil gaan. Het is veel gemakkelijker om met de mensen mee te gaan, dan standvastig stroomopwaarts je mening te verkondigen. Zo ook die mevrouw, die de parade niet op zondag wilde. Dat noem ik nu vrijheid. De vrijheid, om je eigen mening te hebben. Ik weet wel, dat anderen je dan proberen over te halen, om toch maar je principes te laten varen. Maar als je toch voor jezelf een dringende reden of een gerechtvaardigd principe hebt? Het is een natuurlijk proces, dat na de bloei de vruchten worden gevormd, zou dat in Ugchelen ook zo gaan? Of blijven we met een kater zitten, omdat Ugchelen door mensen tot bloei is gekomen? Het is wel een goede beurt, die we gemaakt hebben, zo met elkaar. Dat zou vaker moeten en ook kunnen, in Ugchelen, meer dan 50 jaar na de bevrijding. "Uwe Kijker" |
|
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON".
Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |