  |
Om
 de Kei
|
Om de Kei nummer: 72. Uit De Bron van woensdag 29 januari 1997, 34e jaargang nummer 2. | |
|
|
OPWELLING. Het radiojournaal heeft soms zulke vreemde berichtgeving, die dan het gevoel geeft, dat het niet helemaal serieus is. Zo hoorde ik bijvoorbeeld eens, dat de Goudgerande Schallebijter dreigt te verdwijnen, omdat de heidevelden te klein worden voor zijn isotoop. Dit hoorde ik alweer een poosje geleden, maar het schoot in mijn gedachten, toen ik vernam, dat misschien het Ugchelense Boterbulletje niet meer in Ugchelen verkrijgbaar zou zijn. Geen boterballetje; het is beslist geen drukfout, maar boterbulletje met een U. Dat zou toch een ramp zijn, als een echt traditioneel Ugchelens koekje niet meer verkrijgbaar zou zijn. Dus, bakkers Kaal en Huttinga, laat dit niet gebeuren. Ik zou het tevens een goed idee vinden, als u deze koekjes niet alleen voor uw eigen zaak zou maken, maar tevens voor de supermarkten in Ugchelen zou produceren. Over markten gesproken, volgens een ander bericht schijnt er nog steeds sprake te zijn om een wekelijkse markt in Ugchelen te organiseren. Op welke dag dat zou moeten, daarover is men het nog niet eens, maar ik heb wel uit de krant vernomen, dat de woensdag een goede kans maakt. Een bijkomend probleem is, waar alle auto's dan geparkeerd moeten worden. Allereerst de auto's van de marktkooplieden, die toch ook niet te ver van hun kraam af willen staan en dan van de bezoekers. Want de markt op een bepaalde dag heeft altijd een aanzuigende werking. Op de Ugchelsegrensweg? Komt men van buiten Ugchelen hier zoeken en vindt men dan een verkeerd gespelde weg? Want deze naamgeving valt bezoekers van buiten Ugchelen altijd op; ze vragen dan: wat is een Ugchel? Als |
de gekwelde Ugchelenaar dan aarzelt met het antwoord, dan zijn de volgende vragen al gevormd: Het is toch Ugchelense Grensweg en niet Ugchelse....? Ugchelen is toch het meervoud van Ugchel? Waarde lezers, omdat ik twijfel, heb ik hier voor alle zekerheid een autochtone Ugchelenkenner, een afgestudeerde neerlandicus, die als hobby archeologie en volkenkunde in praktijk brengt, geraadpleegd. Hij heeft hij mij waarderend toegesproken; de twijfel ligt aan het feit, dat de meeste Ugchelenaren niet weten, wat een Ugchel is. Wel, beste Ugchelenaren, een Ugchel is gewoon een ander woord voor een (beetje tussen bomen verborgen) natte plek. Zo'n plek aan de bosrand komt meer voor, maar daar er in dit geval ook nog water uit de grond welde, lag de naamgeving voor de hand: een Ugchel. Omdat er meerdere van zulke plekken bij elkaar waren, werd het: Ugchelen. Een moeilijk te spellen naam, maar dat komt, omdat het een zeer oude naamgeving betreft. Overigens blijkt een goede spelling van de straten in Ugchelen een moeilijke zaak te zijn. Zo zie ik in een publicatie in plaats van Hoog Buurloseweg Hoogbuurloseweg en Boogaardslaan met 2 o's; een boomgaard is met twee, een bogaard moet met één o en De Cloese moet altijd met "De" ervoor! Overigens ben ik blij, dat ik merk, dat mijn opmerkingen serieus worden genomen. In die zin kom ik een beetje tegemoet aan de bedoeling van de redactie van De Bron, om in De Bron niet alleen klerikale opwellingen te publiceren, maar ook andere interessante kost voor Ugchelen. "Uwe Kijker" |
|
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON".
Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |