Ugchelen - Om de Kei "BOOMMARTERS"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 87. Uit De Bron van woensdag 8 oktober 1997 - 34e jaargang nr. 17

BOOMMARTERS.
Het zijn soms de kleinste berichten in de krant, die me inspiratie geven tot het schrijven van deze kolom. Het kan niet zo zijn, dat ik alles uit mijn duim zuig. Het is ook niet altijd, dat ik mij lopend of fietsend door Ugchelen begeef, daar wat luk-raak om mij heen kijk en er dan maar over schrijf. En de ‚‚n vindt dit leuk en de ander dat. Deze kolom schrijf ik met het idee, dat hetzelfde door U gezien wordt; echter giet ik er mijn persoon- lijke jus over. Soms hoor ik wel eens, dat het onderwerp niet actueel is, maar dat komt hoofdzakelijk doordat ik dit tenminste drie weken eerder geschreven moet hebben, dan dat U het leest. Trouwens, in Ugchelen gaan de gebeurtenissen toch niet zo snel? U kunt toch ook reageren op mijn epistels, door doodeenvoudig een briefje in de "bus voor De Bron" bij de Bronkerk te deponeren. Dan komt het vanzelf bij mij terecht. Terug naar het kleine bericht. Er zouden boommarters gesignaleerd zijn in Ugchelen. Een boommarter is een wezelachtig roofdier, lees ik in de encyclopedie. Dan moet je wel weten hoe een wezel er uit ziet. Dat wordt opzoeken. Als er nu maar niet staat: een wezel is een marterachtig dier. Ja, hoor! Nu moet ik eerst naar de bieb, om mijn verhaal beter gedefinieerd te kunnen maken, want ik ben een volslagen leek op dit gebied. In de bibliotheek komen we verder. Het eerste wat ik mij hierbij afvraag is, of het wel een boommarter is geweest en niet een steenmarter. Want die blijkt ook te bestaan.

Het verschil is dat de boommarter geen witte keelvlek heeft. Verder lezend leer ik, dat het diertje 's nachts jaagt, in holle bomen slaapt en zich voedt met vogels, kleine zoogdieren, eieren en honing. Daar zullen de mensen van de Ugchelense Imkervereniging niet zo blij mee zijn, bedenk ik. Het kan natuurlijk ook zijn, dat het een ontsnapt diertje is uit Het Spelderholt. Een nerts misschien, of een bunzing. Of een ander pelsdiertje, want je moet volgens mij een echter kenner zijn, om zo'n snelle springer te kunnen determineren, of hoe heet dat in vakkringen. Nu ik toch in de bieb ben, kijk ik zo om mij heen en ontdek het internet-gebeuren. Op een scherm "log" ik in op Ugchelen en daar krijg zowaar mijn eigen verhaal van de vorige keer onder ogen! Met een prachtige kleurenfoto van de kei, zeker zelf gemaakt door die mijnheer Woutersen. Alleen zal hij binnenkort weer zijn fototoestel moeten hanteren, omdat de kei ergens anders komt te staan. Dan moet ik er ook aan geloven, immers. Want dan deugt het plaatje niet meer, wat er boven "Om de Kei" staat. Alhoe- wel, voor de "Wegwijzer voor Ugchelen" gebruiken ze ook nog steeds een plaatje van jaren geleden, want er staat nu een mooie plaquette onder de Ugchelense papierschepper. Zo komen we van het ene onderwerp op het andere. Wat zo'n klein berichtje toch teweeg kan brengen in het brein van:

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".