HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei 24 kB de Kei 

Om de Kei nummer: 98. Uit De Bron van woensdag 25 maart 1998 - 35e jaargang nr. 6

KUNST.
Soms is er veel te doen over kunst. Dan praat ik nog niet eens over wat de één mooi vindt en de ander afgrijselijk, of over klassiek en modern. Het gaat dan over één of ander kunstwerk, welk door een commissie wordt aanvaard en vervolgens wordt het (meestal) door de gemeente op een van tevoren afgesproken plek geplaatst. Nu hebben we in Ugchelen nog niet zoveel "openbare" kunst. Maar het zou bijvoorbeeld mogelijk zijn om bij de officiële opening van de Sprengenhof het hele gebouw met landbouwplastic in te laten pakken door een soort Ugchelense Christo. Later kan het plastic hergebruikt worden door alle Ugchelenaren om de planten in de tuin tegen nachtvorst te beschermen. Op de vraag, of men kan spreken van kunst in Ugchelen, moet ik bevestigend antwoorden. Bijvoorbeeld de in kunstige vormen geknipte boompjes bij de brandweerkazerne. Daarnaast (letterlijk bijna) het naar mijn mening kunstig gemaakte beeld van de papierschepper. Of alle tijdelijke vormen van nijverheid bij geboorten, zoals laatst in de tuin aan de Brouwersmolenweg; daar stonden wel elf ooievaars bij elkaar. Gelukkig voor die familie was het niet bestemd voor een elfling. Dat is beschoren aan Gert en Willy, die de schaapskudde van boswachterij Ugchelen beheren. Zij hadden toentertijd al 48 rammetjes en ooitjes; wellicht nu nog veel meer! Een andere vorm van kunst is de voorstelling op zaterdag 18 april van Ernst en Luim in Ugchelens Belang. Een zelf geschreven voorstelling brengen zij op de planken. Dat vind ik echt een kunst. Vergankelijk en blijvend, kunst in Ugchelen hebben we te over,

als je er oog voor wilt hebben. U weet misschien, hoe snel het echtpaar Telnekes aan een nieuw invalidenvoertuig is gekomen, nadat het door vandalen was vernield. De kunst is nu het voertuig zodanig op te bergen, dat er zich geen onverlaten meer aan kunnen vergrijpen. En dat is een hele kunst, dat gelooft u toch onmiddellijk? Een grote kunst vind ik ook, hoe het steeds maar weer lukt om rommelmarkten te houden. Zoals de Waterloopleinmarkt, waarbij toch nog aardig wat geld binnenkomt, ondanks dat het zulk abominabel slecht weer was. Het was letterlijk een waterloop-plein, het gutste er bij neer; de zweetdruppeltjes vermengd met hemelwater. Dan zijn er genoeg vormen van kunst, welke je huisvlijt kunt noemen en die niet zo erg zichtbaar zijn. Soms aan de gevels van huizen en in de tuinen of voor het raam. Als de 100-jarige brandweer een kunstwerkje krijgt overhandigd, lezen we er over in de krant. Een groter exemplaar komt dan later in de kunstvolle buurt bij de brandweerkazerne. Een negatieve vorm van kunst vind ik de plek van de voormalige motorblokkensloperij. Het is geen kunst om van de centen, die voor reiniging van de grond zijn gegeven, na jaren kapitale sommen te maken. Door steeds nieuwe eisen te stellen, gaat dat vanzelf! Als op enig tijdstip de erfgenamen eindelijk eens aandacht besteden aan dit probleem, wordt er misschien toch nog wat aan gedaan. Maar die kunst is moeilijk te verstaan!

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".



Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen