Ugchelen - Om de Kei "ALBATROS"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 105. Uit De Bron van woensdag 1 juli 1998 - 35e jaargang nr. 13

ALBATROS.
Er zijn mensen, die de vakantie met dagjestochten doorbrengen. Zoals mijnheer Zinkstok, die zijn tuin zijn vakantieparadijs noemt. Maar ik vind de vakantie een unieke gelegenheid om eens iets te gaan doen, waar men anders niet aan toe komt. In een vakantiefolder lees ik over een cruise, die mij als het ware op het lijf geschreven is. Daar ik het in redelijke mate met mijn partner over vakantieplannen voor het zeggen heb, wil ik de aanwijzing: "neem vooral uw kijker mee om deze reuzenvogels nog dichterbij te kunnen aanschouwen" letterlijk opvatten. De reuzenvogels zijn namelijk albatrossen en daar weet ik niet zoveel van. Ik ga daarom naar de bibliotheek om de uitgekozen zuidelijke cruise als vakantie-voorpret goed voor te bereiden. Als rechtgeaarde Ugchelenaar zult u misschien zeggen, albatrossers zijn toch voetballers en die ga je toch niet met een kijker te lijf? Daar hebt u gelijk in, maar ik heb de reusachtige stormvogels op het oog, die aan de kusten van de zuidelijke oceanen zijn te vinden. Nu kan ik, als ik een kijker meeneem op een wandeling en deze richt op het bosje bij het bruggetje over de beek bij de Tonissenlaan, een grote kans hebben om een meeuw in het vizier te krijgen. Maar dat is niet het bijzondere van een cruise-vakantie. Dat zit hem in het avontuur en de manier waarop. Dan is het ook nog zo, als ik met een kijker bij het bruggetje zou staan, dat ik onmiddellijk de jeugd om mij heen heb verzameld die aan mij komen vragen,

wat ik daar aan het doen ben. Nog afgezien van het feit, dat er misschien één van de ouders op mij afkomt en mij vorsend vraagt, wat ik sta te bespieden. Want men is toch een beetje bevreesd, wanneer er zich een verdacht uitziend persoon voor hun deur posteert met een verrekijker. Als ik dan reageer in de trant van dat ik albatrossen wil bestuderen, wordt mij eerst gezegd, dat ik bij het voetbalveld bij de Mettaweg moet zijn en vervolgens bellen ze de politie. Gek gekleed en niet opvallend met een kijker om de nek, kan alleen tijdens een cruise. Maar ik lees dan óók, dat het weer tijdens de cruise in onze zomervakantie winters kan zijn. Dat is nog net op tijd, want als ik ergens met vakantie ben, is het toevalligerwijze sinds mensenheugenis nog nooit zo slecht geweest! Dus al is het nog zo'n mooi, modern schip, dat bij de toevallig heersende stormen bijna alle passagiers doodziek maakt, moet ik niet zijn. Ik denk terug aan het artikeltje in de krant, waarin die Ugchelense mijnheer niet op vakantie gaat en tevreden in zijn tuin achterover leunt en zijn schitterende bloemenpracht aanschouwt. Dan blijf ik maar in Ugchelen en droom op mijn wandeling over de successen van de voetballertjes en het straatvolleybal toernooi en zie het dan stille veld en het bord "Albatross" met een S teveel.
En toevallig is het nog mooi weer ook.

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".