HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei de Kei 

Om de Kei nummer: 106. Uit De Bron van woensdag 26 augustus 1998 - 35e jaargang nr. 14

UNIEK.
Het dorpsmeldpunt is met vakantie, maar ik vind het fijn, dat er weer beweging in zit. Men zou soms kunnen denken, dat heel Ugchelen in slaap is gevallen. Maar nee hoor, we zijn weer klaar wakker! Zo is er een aktie ontwikkeld met betrekking tot kunstvoorwerpen en niet alleen in Ugchelen. Wat is er aan de hand? Ik kijk met scheve ogen naar de wijken De Maten en Zuid: ze gaan daar elk ook een kei neerzetten. Als kunstvoorwerp! Die keien krijgen ze van de gemeente Emmen; daar schijnen ze een hunebed gesloopt te hebben. Nu wordt het niet leuk meer. Denken we in Ugchelen een unieke kei te hebben met de slogan eraan verbonden: "Ugchelens zomerfeest, een kei van een feest", gaan ze dat in het Zuiderpark na-apen met: "Een kei van een park"! Hebben we er geen patent op? Ik gun die andere wijken best hun kei, al schijnen ze groter te zijn dan de onze, maar wij blijven toch een uniek dorp, hoor! Met een kei èn een kunstvoorwerp, waarover ook nog nagedacht is. Het kunstvoorwerp is een houten blikopener. Hoe kom je er op! In eerste instantie dacht ik aan een grap, men kan toch niet een blik openmaken met een houten blikopener, maar later dacht ik, dat heeft nog niemand, toch? Het is natuurlijk symbolisch bedoeld. Een blik op Ugchelen openen moet volgens mij zelfs beginnen bij de bibliotheek. Het moet wel een ruime blik zijn en zoiets mag best van hout zijn, want het gaat immers om het idee. Al lopen we natuurlijk wel de kans, dat ze in De Maten en

in Zuid weer ander keukengerei gaan neerzetten. Een houten opscheplepel bijvoorbeeld. Maar we zijn er nog niet, want er wordt nagedacht over nóg een kunstvoorwerp. Alleen weten de dames Beumer en Haanraadts, die volgens de krant de kunstcommissie vormen, nog niet waar het moet komen en wat het moet worden. Daar moeten we met z'n allen over nadenken en het valt niet mee om iets unieks te bedenken. Ik laat mijn hersencellen even hardop meedoen en dan bekruipt mij de volgende gedachte. Op een fietstocht door Ugchelen heb ik weleens het gevoel gehad, dat er weinig historische zaken waar te nemen zijn. Die zijn er natuurlijk wel, want we hebben een beschreven geschiedenis van wel meer dan 900 jaar. Maar het enige, wat ik dan kan bedenken, is het papierscheppertje op de hoek bij de Bogaardslaan en de G.P.Duuringlaan. Als er nu eens een tafereel van 1000 jaar geleden op de Ugchelseweg wordt geschilderd, dat zou toch uniek zijn! Maar dan in reliëf en zodanig dat, als je er niet sneller overheen rijdt dan met 30 kilometer per uur, je er geen last van hebt. Met een kunstvoorwerp, dat dan ook nog eens een funktie heeft, zijn we toch een heel uniek dorp. Dan zullen ze in Zuid en in De Maten ook wel weer zoiets willen hebben, maar het unieke ervan is dat het toch maar in Ugchelen is bedacht!

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".



Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen