|
Om
de Kei
|
Om de Kei nummer: 145. Uit De Bron van woensdag 3 mei 2000, 37e jaargang nummer 9. |
GEDENKEN. Rond deze tijd gedenken wij het feit, dat het Canadese leger een einde maakte aan vijf jaren van Duitse onderdrukking. Bij de Kei herdenken we onze gevallen medemens. De kinderen van de school De Steenbeek en enkele anderen leggen bloemen bij het monument van Ugchelen. Deze jaarlijks terugkerende ceremonie is een goede manier om onze kinderen te vertellen, welke duistere geest achter de bezetting heeft gezeten. Dat er toen mensen zijn geweest, die met inzet van hun leven ertegen hebben gevochten. Soms ongewild, maar vaker heel bewust. Op de Ugchelense kei staat: "GEVALLEN VOOR HET VADERLAND". Hierbij sta ik nogmaals stil bij de vier mensen, wier namen op de kei staan vermeld. De eerste naam op de steen is die van Cornelis Brouwer. Een hardwerkende Ugchelenaar, die bij van Baak in de kruidenierswinkel werkte. Hij was voor zijn dienstplicht opgeroepen bij het Nederlandse leger, waarin hij als sergeant in de korte, ongelijke strijd tegen de binnenvallende Duitsers is gesneuveld bij de Grebbeberg. De tweede naam is van dokter Gilles Pieter Duuring, die als eerste huisarts van Ugchelen al in 1934 naar Ugchelen is gekomen en hierdoor waarschijnlijk de bekendste naam is, die op de kei staat vermeld. Dokter Duuring heeft in 1937 de Ugchelense afdeling van Het Groene Kruis opgericht en in 1936 kwam door zijn initiatief de V.V.V. Ugchelen van de grond. Deze V.V.V. is overigens in 1970 in de Apeldoornse organisatie opgegaan. Dokter Duuring werd al snel in het begin van de oorlog gearresteerd en op 31 |
juli in 1942 door de Duitsers gefusilleerd. Dan zien we twee namen van mensen, die kort voor de bevrijding het offer van hun leven brachten. Het waren de mannen Barend Jan Antonie Huijgen en Antoon van Velsen, die respectievelijk op 12 en op 13 april vermoord zijn in Het Kruisjesdal. Deze mannen, die op enigerlei wijze bij het verzet betrokken waren, waren toen 38 en 33 jaar oud. De kei is niet het enige herinneringsmonument in Ugchelen. De school De Bouwhof heeft namelijk de oorlogsgraven op Heidehof geadopteerd. Hier liggen de gesneuvelde vliegers begraven, die in de tweede wereldoorlog zijn neergeschoten. In totaal liggen daar 57 geallieerden begraven en als ik er langs loop, vallen de opschriften op de keurig onderhouden graven op. Ik kan niet met droge ogen voorbijgaan aan al die jonge mannen, die nauwelijks hun leven waren begonnen. Niet ver uit de buurt van de geallieerde graven op Heidehof zijn de graven van de vier mensen te vinden, waarvan de namen op de Kei zijn vermeld. (In de vakken 104-A, III-442 en 446 en III-28.) De school De Touwladder heeft het monument van de Woeste Hoeve geadopteerd. De kinderen met hun begeleiders uit de hoogste groep leggen elk jaar tijdens de herdenking op 8 maart bloemen bij dit monument. Voor de meeste lezers zal deze ernstige kolom wel "oude kost" zijn, maar ik voor nieuwe bewoners van Ugchelen heb ik hiermede in deze Bron mijn steentje bijgedragen "opdat men niet vergete". "Uwe Kijker" |
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON". Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |