HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei de Kei 

Om de Kei nummer: 157. Uit De Bron van woensdag 29 november 2000, 37e jaargang nummer 21.

Vorige Index Volgende
WENSEN.
Bij zijn intocht was het mogelijk Sinterklaas toch even apart te spreken, nadat mevrouw van den Heuvel de Sint verwelkomd had.
"Het is altijd een waar genoegen om in Ugchelen mijn aankomst te vieren." Aldus de Sint, die mij hoog te paard gezeten, te woord wil staan. Op mijn opmerking, dat er in Ugchelen nog wat te wensen valt, antwoordt hij: "Het is niet mogelijk voor een klaas als ik, aan alle wensen tegemoet te komen. U moet begrijpen, dat mijn budget onderhevig is aan de schommelingen in de economie. Als ik alle wensen kon vervullen, zou ik allang in het hete Spanje de watervoorzieningen hebben verbeterd. Daar is een schreeuwend tekort aan pompen, die het water van een plek, waar teveel is, kunnen pompen naar een plek, waar men tekort komt. Dus als u in Ugchelen wensen hebt, die mijn mijter te boven gaan, zullen het wel wensen blijven. Trouwens, de mensen van de aktie: 'Ugchelen voor Moldavië' hebben ook héél erg hun best gedaan om voor Sinterklaas te spelen en dat gaat ze goed af, vind ik. Maar in het immateriële vlak heeft Ugchelen toch in het afgelopen jaar ook heel wat gekregen, ik noem bijvoorbeeld de lampionoptocht in De Drie Laantjes en de revue bij de bevrijdingsfeesten, dat is toch heel opmerkelijk geweest."
"Het is gewoon niet mogelijk iedereen zijn zin te geven," zo vervolgt hij, terwijl hij mij streng aankijkt. "De Ugchelense zomerfeesten zijn niet doorgegaan, maar dat ligt ook een beetje aan de mensen er omheen. Zo blijft het een moeilijke zaak voor de organisatoren van de Ugchelense

fietsvierdaagse om dat volgend jaar weer door te laten gaan. Dat ligt niet aan de vrijgevigheid van deze goedheiligman, maar aan de opvolging van de mensen, die zoiets organiseren. Het bestuur van Ugchelens Belang heeft weer genoeg mensen bij elkaar om door te kunnen gaan. Nu nog iemand vinden, die daar voorzitter wil worden."
Bewogen gaat de Sint verder: "Over de bebouwing van alle groene plekken en het verdwijnen van de horecagelegenheden maak ik mij meer zorgen. Zoals camping De Veldekster en de tennisbaan. Misschien kunt u met uw geschrijf de mensen, die daar erg veel geld mee verdienen, duidelijk maken, zich voor een plek elders in Ugchelen in te zetten. Zij zouden bijvoorbeeld een impuls kunnen geven om verloren gegane plekken, waar activiteiten werden georganiseerd, te verkrijgen. Een Pétanquebaan en een plaats, waar de jeugd zich kan vermaken, een hangplek met een paar speeltoestellen. Of misschien een biljartzaal annex café, waar je ook nog een kaartje kunt leggen of een feestje organiseren."
"Ik ben misschien niet in de gelegenheid om de mensen van De Dorpsraad hierover te benaderen, hoewel ze wel in mijn grote boek staan. Als er een Dorps Kinderraad zou bestaan, zou ik deze zeker hebben bezocht, maar grote mensen komen nu even op het tweede plan. Tenslotte moet er altijd wat te wensen overblijven, nietwaar?"
Met deze dooddoener moest ik, mede door het oorverdovend gejoel van de ongeduldig wordende kinderen, het maar doen.

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".

Vorige Index Volgende

Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen