  |
Om
 de Kei
|
Om de Kei nummer: 158. Uit De Bron van woensdag 13 december 2000, 37e jaargang nummer 22. | |
|
|
KOESTEREN. Vaak zeggen de mensen, dat je iets niet moet veranderen; het was toch goed zo? Maar je kunt toch moeilijk tegen onze houder van de dierenspecialiteitenzaak zeggen, dat hij maar net zo lang moet doorgaan, tot hij er bij neervalt? Veranderingen roepen de idee op, om het oude te koesteren. Soms gaat het veranderen heel abrupt, maar soms ook heel geleidelijk en dan lijkt het, alsof er niets gebeurt. Maar in Ugchelen gebeurt er toch af en toe wel wat spectaculairs. Moet u zich voorstellen. Staat er een knots van een hijskraan voor je deur te dreunen en dan zie je een compleet huis in de takels hangen. Dat opent perspectieven voor de reorganisatie van het kruispunt Ugchelseweg en Molecatenlaan. C-1000 staat op een gegeven moment leeg, evenals de winkel van Nieuwenhuizen. Met een van alles tillende kraan weet ik een goede oplossing. Het liefst zou ik dan de grotere supers afbreken en een nieuw megawinkelcentrum bouwen langs de Hoog Buurloseweg. Ver buiten de kern van ons dorp, langs de lawaaiige snelweg. Dan laten we een kraan voorrijden met een dieplader er bij en daar gaat het! Een beetje schuiven en dan krijgen we genoeg ruimte om een veilige rotonde te maken met voetgangersdomein en weet ik wat al niet meer! De huisjes aan de Hoog Buurloseweg kunnen dan in het centrum van Ugchelen worden neergezet. Een kruidenier naast een bakker en het liefst nog een smederij tegenover de fietsenmaker. Een beetje meer ruimte voor een fietspad, dat wel, maar in ieder |
geval komt er genoeg parkeergelegenheid voor auto's. Deze gedachte blijf ik koesteren, tegelijk weet ik, dat ze niet reëel is. De herschikking van het dorp Ugchelen, lezen we daarna in de krant. Dat zou mooi zijn, dan kunnen we het net zo krijgen zoals we het willen hebben. Maar de één weet het altijd nog beter dan de ander en de ruzie zal niet van de lucht zal zijn. Alleen al om een paar parkeerplaatsen wordt gevochten, hoe moet het dan met zo een ingrijpende handeling? Winkeliers vliegen elkaar natuurlijk onmiddellijk in de haren, als de één wat meer ruimte krijgt, dan de ander. Ach, wat is er het afgelopen jaar weer veel gebeurd en wat zal er allemaal nog boven ons hoofd hangen. Als nu de singels maar sterk genoeg zijn, anders worden we allemaal zo plat als een dubbeltje. U mag het dubbeltje wel koesteren, want over een jaar moeten we ze allemaal inleveren. Dat doen we niet, omdat we onze kleinkinderen toch willen laten zien, hoe ons geld er vòòr de euro uitzag. Al deze zaken zullen we koesteren. Zo ook de gedachte, dat onze dorpsagent niets meer weet te schrijven, omdat er nergens in Ugchelen meer wordt ingebroken, met de fiets niet meer met z'n drieën naast elkaar en 's avonds altijd met licht op en niet meer over de stoep rijden en... en... Ik koester wel een echte gedachte, dat het net zo prachtig wordt als vorig jaar bij Het Leesten. "Uwe Kijker" |
|
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON".
Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |