|
Om
de Kei
|
Om de Kei nummer: 162. Uit De Bron van woensdag 28 februari 2001, 38e jaargang nummer 4. |
SCHAKELS. De introductie van buurtvertegenwoordigers van de Dorpsraad kan ik een goede zaak vinden. Toch wil ik graag een kanttekening maken. Stel u eens voor, dat er bij mij een stoeptegel zodanig scheef ligt, dat er mensen over kunnen struikelen. Dan kan ik, om dat gerepareerd te krijgen, de gemeente bellen en als het goed is wordt het euvel binnen afzienbare tijd verholpen. Tenminste, dat is een gegeven, dat zij zelf beweren en daar houd ik het even op. Maar ik kan ook bedenken, dat het loszitten van een stoeptegel bij de verkeersveiligheid hoort en dan kan ik het euvel bij een buurtvertegenwoordiger aankaarten, die daar wat aan kan doen. Nog ervan afgezien, of deze buurtvertegenwoordiger bij mij misschien niet bekend is, zou de gang naar het dorpsmeldpunt van de Dorpsraad korter en directer zijn. Met de aanstelling van de buurtvertegenwoordiger mag dus de drempel lager zijn geworden, maar toch is er een nieuwe schakel gekomen tussen degene, die het werk moet uitvoeren en degene, die het meldt. Het traject is dus langer geworden. Zolang het over stoeptegels gaat, zal er weinig misverstand zijn, maar als er ingewikkelder zaken aan de hand zijn, wordt het een ander verhaal. Bijvoorbeeld als het probleem een beetje meer op het verkeerstechnische vlak ligt en dus wat moeilijker is. Door elke schakel, die er tussen melding en uitvoering is, kan er iets worden vergeten, anders worden uitgelegd of nog erger, onder de tafel worden geveegd. De urgentie wordt elke keer bij iedere schakel opnieuw bepaald. |
Daarbij komt, dat de schakels tussen gemeentebestuur en burger toch al erg groot in aantal zijn. Ik noem er een paar. Behalve de buurtvertegenwoordiger is dus de Dorpsraad in het spel betrokken, dan komt de wijkcoördinator op de proppen, die op zijn beurt weer iemand bij de gemeentelijke instantie moet tackelen. Een kwestie, welke u wèl urgent vindt en bij de volgende instantie is aangeland, wordt opnieuw bekeken. Als de klacht dan niet zo helder op tafel komt, kan in deze schakel het probleem wellicht niet als een probleem gezien worden en de behandelaar heeft het al zo druk... Voordat u merkt, dat er niets gedaan wordt aan de oplossing van uw probleem, bent u zò een jaar verder en dan moet u alle schakels nalopen, om uit te vinden, waar en bij wie het is blijven steken. Toch ben ik voorstander van een buurtvertegenwoordiger en ik verbind er eigenlijk maar één voorwaarde aan, namelijk, dat er een doorzichtige manier wordt gevonden om bij alle zaken, die zijn aangemeld, te laten zien wat er aan wordt gedaan en wanneer. En als ik zeg alle zaken, bedoel ik ook alle zaken, hoe klein ook. De buurtvertegenwoordiger heeft dan de plicht, u de voortgang van de oplossing van uw probleem te melden. Als het resultaat niet naar uw zin verloopt, moet het altijd mogelijk zijn, om een dwarsliggende schakel te passeren en het traject zelf te vervolgen en te melden bij een hogere instantie. Uwe Kijker. "Uwe Kijker" |
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON". Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |