|
Om
de Kei
|
Om de Kei nummer: 6. Uit De Bron van woensdag 26 januari 1994, 31e jaargang nummer 2. |
EEN GOED VOORNEMEN. Begin vorig jaar zijn er zo'n 35 mensen uit Ugchelen bij de moskee in de Molenstraat gaan kijken. De beschrijving hierover eindigde met, en ik citeer: onbekend maakt onbemind. Nu heb ik mij laten vertellen, dat Ugchelen een dikke 5000 volwassen inwoners heeft. Dat zijn er toch nog al wat. In vergelijking tot die 35 is dat een percentage van 0,7. Nou ja, niet slecht in dit geval. Er zouden er toch geen 5000 ingepast hebben. Wat ik mij nu afvraag is, als er van de 2700 "Om de kei-en" 0,7 procent wordt gelezen, kom ik uit op 19 personen. U bent daar dus één van. En nog 17 anderen. Hé, denk ik dan, onbekend maakt onbemind. Hiermee ga ik nu een beroep op u doen. Vertelt u eens aan de eerste de beste Ugchelenaar (want het moet wel iemand zijn, die ook De Bron in de brievenbus krijgt geschoven) wat een onzin Uwe Kijker elke twee weken schrijft. Of nog beter, als u het artikeltje leuk heeft gevonden. Dan bereiken u en ik een doel, namelijk, dat de mensen, die dit huis-aan-huis blad krijgen, er eens ìn kijken, voordat ze de Muziekvereniging Ugchelen blij maken met nog meer oud-papier. Waarom dit verhaal? Welnu, als ik zo mijn fanmail bezie, leid ik daaruit af, dat er steeds dezelfde mensen reageren op mijn gefrutsel en ik zou graag die anderen ook willen bereiken en wel zodanig, dat zij zich aangesproken voelen. Als ik namelijk iets |
Ugchelens beschrijf, dan heb ik het gevoel, dat ik dat alleen maar zo beleef. Maar als ik er dan over ga praten, dan merk ik opeens, dat er nog een andere mening is en soms kom ik tot de conclusie, dat ik het helemaal bij het verkeerde eind heb gehad. Wat is het geval: ik hoorde iemand zeggen, dat ze in Ugchelen zo tam zijn; ze wachten maar af, tot er misschien iemand anders zo gek is om ergens achter aan te lopen en vervolgens gebeurt er niets, want hij of zij krijgt niet genoeg medewerking. Daar ben ik het nou vierkant mee oneens. Ik weet een aantal voorbeelden te noemen, waar héél Ugchelen aan mee heeft gedaan. Om maar eens wat te noemen: het opknappen van de Hamermolen, de nieuwbouw van het Buurthuis en dan bedoel ik de vorige! en niet te vergeten de versiering bij de intocht van de Canadezen. Daar zijn zat Ugchelenaren bij betrokken geweest. Zouden er nu niet een aantal zijn, die willen helpen om bijvoorbeeld de Dorpsraad uit het slop te trekken en een vuist willen maken naar de gemeente, zo van: hier zijn we, de mensen uit Ugchelen, houd eens rekening met ons, en denk er om, we laten niet over ons heenlopen! Het is toch een Ugchelens Belang? Ik heb mij in ieder geval voorgenomen u elke twee weken iets positiefs te berichten; dan is het percentage belangstellenden in de groei. "Uwe Kijker" |
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON". Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |