HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei de Kei 

Om de Kei nummer: 11. Uit De Bron van woensdag 6 april 1994, 31e jaargang nummer 7.

Vorige Index Volgende
NADER BEKEKEN.
Sinds ik ben begonnen in "De Bron" zaken in en over Ugchelen onder de loep te nemen, besteed ik wat extra aandacht aan dingen, die over Ugchelen gezegd worden.
In de krant stond tot twee keer toe een voor mij wat merkwaardig artikel over het zorgcentrum in Ugchelen: "De provincie wijst Apeldoorns advies over nieuwe Loohof af", schrijft de Apeldoornse Courant. Daarbij vond "De Provincie" het raar, dat Apeldoorn eerst in Ugchelen 70 plaatsen wil en nu genoeg denkt te hebben aan 16 plaatsen. Als "De Provincie" dat raar vindt, moet ik daar toch ook het mijne van weten, dus dat heb ik nader bekeken.
Uit het artikel heb ik gedestilleerd, dat er toch nog een (kleiner) zorgcentrum in Ugchelen gebouwd gaat worden. Er wordt gesproken over dat er amper behoefte is in Ugchelen aan een verzorgingshuis. Dat vind ik knap, om zo maar te stellen. Hoe weet je nu van tevoren, of er mensen zijn, die behoefte hebben aan een verzorgingshuis? En moeten die dan in Ugchelen wonen? Dat is ook wat! Europa voor de Europeanen en Ugchelen voor de Ugchelenaren! Daar wil ik meer van weten en dat wil ik eerst eens even door een deskundige uit laten zoeken. Ik zocht mijn Ugchelenkenner op.
Mijn deskundige keek heel geleerd, dat kan hij ook héél goed en praatte langzaam, want dat doen deskundigen, als ze een leek iets uit gaan leggen.
"Kijk", zei hij. Ik keek en zag niets. "Kijk", zei hij dus, "de

mensen worden in het algemeen ouder". Gut, dacht ik, dat is iets, waar ik nog niet aan had gedacht. Wat kunnen deskundigen je soms erg dom doen voelen. "De mensen, in het algemeen dan, blijven langer op zichzelf wonen", vervolgde hij. Ik verwonderde me over het geleerde gezicht. Dat zoiets in deze tijd toch mogelijk is! Maar hij ging verder: "Vroeger, toen de mensen nog niet zó oud werden, was er meer behoefte aan een verzorgingshuis; nu worden de mensen ouder, nu komt er leegstand". De vraagtekens boven mijn hoofd moeten zichtbaar geweest zijn, want hij verklaarde zich: "Kijk maar naar De Loohof. Tien jaar geleden trad er al leegstand op en het is alleen nog maar erger geworden".
De Loohof? Daar wilde mijn moeder toen voor geen prijs in, het was er toch nauw en er mankeerde toch van alles aan? Toen was er toch een hele serie klaagartikelen in de krant, dat het er niet zo best was? Was dat niet die directeur, die toen in Ugchelens Belang was en die gezegd had, dat De Loohof heel nodig nieuw moest gaan bouwen?
Dat heb ik nu tegen deskundigen, die geven altijd antwoorden, waar je weer talloze vragen tegenover moet stellen. Daarop worden weer antwoorden gegeven, die weer vragen oproepen en zo blijven ze deskundig.
De oplossing, die een probleem oproept: ik word zo langzamerhand ook een deskundige. Maar dan moet ik wel wat aan mijn gezicht doen.

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".

Vorige Index Volgende

Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen