Ugchelen - Om de Kei "SPOKEN"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 18. Uit De Bron van woensdag 24 augustus 1994, 31^e jaargang nummer 14.

SPOKEN.
Nu de vakantie voor de meeste mensen weer achter de rug is, kijk ik met genoegen naar de afgelopen periode. Al die bruingebrande smoeltjes van de kinderen terug op school. Het kan wel raar lopen; voorheen was het voorspelbaar, dat de kinderen met een gezond kleurtje met hun ouders naar één van de verre zuidelijke landen geweest moesten zijn. Dit jaar echter krijg je van een bleekneusje te horen, dat ze naar een ver land op vakantie geweest zijn. Met zulk weer als we hier hadden, moesten ze dan, om een beetje bruin te worden, wachten totdat ze weer terug in Nederland waren.
Gelukkig zijn er ook veel kinderen hier gebleven en konden ze meedoen aan het kinder-vakantiespel. Ja, dat stond zelfs in de krant. Er was vermeld, dat het spookte in Ugchelen. Bij nadere lezing betrof het alléén het vakantiespel: dat spéélden de kinderen.
Toch moest ik even terugdenken aan de periode, dat het zo nat was in Ugchelen. U weet misschien nog van die mijnheer, die mij zijn zwembad onder zijn huis had laten zien. Toch maar eens even op onderzoek... Ja, de man was net van vakantie uit Indonesië terug (veel regen gehad en dus: bleek) en liet mij de situatie nu zien. "Let maar niet op de nare lucht", zei hij. Na mijn opmerking, dat mijn groene bak ook niet geheel vrij was van stank, merkte hij op, dat het niet alleen zijn groene bak was, die zo rook. Deze speciale lucht kwam onder zijn huis vandaan.
Hij vervolgde, dat hij een brief van de gemeente had gekregen, dat na onderzoek

was gebleken, er geen risico voor de volksgezondheid was. Dat is alleen, als de gevaarlijke stoffen in hoge concentraties voorkomen.
Mijn gastheer vond echter, dat bij regen het grondwater alleen maar met water verdund zou worden. Hij concludeerde, dat we daarom blij mogen zijn met de hoge grondwaterstand.
Straks wordt er bij de Eloyschool water uit de grond gepompt en zo wordt dan de bodem onder Ugchelen schoon gespoeld.
Nadenkend over zijn warrig verhaal neem ik afscheid van mijn gastheer en bekijk en passant het water-gedoe rond de rioolrenovatie. Daar staat al een pomp - en wat voor één - de hele dag water uit de grond te halen en een eind verder het riool in te pompen. Zou het zo gaan?
Ik besef ineens, dat ik u met mijn ondeskundig verhaal misschien enige ongerustheid heb aangepraat. In deze zin vind ik, dat het ook buiten de vakantietijd spookt in Ugchelen. Het is geen vakantiespel. Het zijn wellicht de hallucinaties, die opgeroepen worden door giftige dampen, die in lage concentratie niet schadelijk zijn, maar me wel een "high" gevoel geven.
Zo zijn we misschien in Ugchelen allemaal een beetje "stoned".
Raar woord, eigenlijk, dat stoned. Het is een engels woord, dat zomaar onze taal is binnengeslopen en in deze betekenis eigenlijk niet goed is te vertalen. Letterlijk vertaald betekent het "versteend".
Een steen hebben we in Ugchelen.
Dan zijn we toch weer thuis.

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".