Ugchelen - Om de Kei "STRAATKINDEREN"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 20. Uit De Bron van woensdag 21 september 1994, 31^e jaargang nummer 16.

STRAATKINDEREN.
In Ugchelen zijn geen straatkinderen. Wel kinderen, die op straat spelen, maar niet die schoffies, die je in de grote steden vindt. Als je Ugchelen bij het stedelijk gebied van Apeldoorn telt, dan heb je wel een grote stad; de negende in grootte? Maar toch heb je gelukkig niet die probleemkinderen, zoals je die in andere grote steden van Nederland aantreft.
Gelukkig, zeg ik, maar het wil niet zeggen, dat er geen probleemkinderen in Ugchelen zijn, die zich hoofdzakelijk op straat ophouden. Anders gezegd: er zijn kinderen, die problemen geven doordat ze verkeerd geleid worden. Of juist door gebrek aan (bege-)leiding en die op straat zijn, terwijl de goegemeente zich met de televisie zit te vermeien.
Daar hoeven we in Ugchelen geen grootscheeps onderzoek naar te doen, zoals er in de Maten is gehouden; dat weten we zo wel.
Er zijn in Ugchelen alleen geen drugsbussen of louche "coffeeshops". Daar zijn we geen buurt voor, die vind je niet in onze straten.
Hoewel de straten zich er wel voor lenen. De straten kunnen, wat onderhoud betreft, zich best meten met grootsteedse achtergestelde gebieden. Zo op het eerste gezicht zijn de straten wel schoon. Maar ik ben in de vakantie naar het voormalige Oost-Duitsland geweest. Daar worden in ijltempo de straten vernieuwd. Sommige straten zijn vergelijkbaar

met Ugchelen, tenminste, wat het wegdek betreft.
De verkeersaanduidingen zijn er wel anders. Er zijn er minder, maar veel duidelijker dan bijvoorbeeld op de hoek van de Ugchelseweg en de G.P.Duuringlaan.
De kinderen zijn daar toch ook anders. Niet in lengte of in kleur, maar in gedrag. Ze steken bij het fietsen de hand uit; ze rijden daar niet over de stoep en rijden zeker niet met z'n drieën naast elkaar, maar eerder achter elkaar. Gedisciplineerder, zeggen we dan. De fietsen zijn er duidelijker herkenbaar, hoewel het er hier ook zo nu en dan op begint te lijken. Ze schreeuwen er wel meer, maar dat hoort er zo bij. Of zou dat ook per land verschillen? Maar ja, dan ben ik waarschijnlijk een beetje bevooroordeeld.
Oh ja, de banden zijn veel dikker. Dat heb ik "nachgefragt". Ze rijden daar met zulke mountainbike-achtige banden, omdat het wegdek zo slecht is.
Ik dacht, dat dit een goeie tip was voor de ouders van de Ugchelense kinderen. De Ugchelseweg is nu gedeeltelijk netjes geasfalteerd, maar dat wordt er alleen maar gevaarlijker door. Het prachtige asfalt noodt immers toch tot lekker hard doorrijden? Dus op naar de fietsen met dikke banden, want de rest van Ugchelen is voorlopig toch niet aan de beurt!

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".