Ugchelen - Om de Kei "DREMPELS"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 55. Uit De Bron van woensdag 10 april 1996, 33^e jaargang nummer 7.

DREMPELS.
Men wil de Ugchelse kei verplaatsen. Als de Ugchelse kei een paar meter naar achteren wordt verplaatst, wordt het veiliger. In wat voor wereld leven wij nu toch? Hoezo veiliger? Er staan toch geen drommen mensen om de kei verzameld om te zien, welke gebeurtenissen zich afspelen in Ugchelen? Ja, eens per jaar is er een herdenking en wanneer de politie het niet vergeet, wordt het verkeer tegengehouden. Dat gaat toch goed? Dat moet zo blijven. Daarnaast zou het kruispunt niet overzichtelijk zijn. Nou, als het overzichtelijker wordt, dan wordt er natuurlijk ook weer harder gereden.
Verkeers-veiligheid dus. Waren er geen andere voorzieningen te bedenken, dan een kei te verplaatsen, die daar al tientallen jaren staat?
Ik dacht aan een verkeersdrempel bijvoorbeeld. Waarbij schoolkinderen veilig over kunnen steken en de verkeersbrigade niet meer nodig is? Volgens mij is het oversteken daar ècht gevaarlijk.
Wat is het toch moeilijk in Ugchelen. De Ugchelseweg heeft met zijn hobbelige oppervlak wel een natuurlijke belemmering, om de snelheid van de voertuigen af te remmen. Meer dan zo'n mooie nieuwe drempel bij de scholen in de Bouwhof aan de Klingelbeek. Ik heb daar staan kijken, wat automobilisten doen bij die zichtbare drempel. Flink gas, totdat men vlakbij de drempel is, afremmen, de drempel "nemen" en dan weer gas geven. De veiligheid neemt af, omdat de blik strak gericht is op het obstakel en men dan en-passant ook nog even kijkt of er misschien nog kinderen aan het oversteken zijn. Wat

er zou moeten veranderen, is de mentaliteit en dat is een kwestie van opvoeding.
De vergelijking met het bestuur van Ugchelens Belang dringt zich op. Als in een vereniging het aantal bestuursleden aan de krappe kant dreigt te worden, is er hetzelfde verschijnsel aan de hand als bij een verkeersdrempel. Het wordt onveiliger voor de leden: minder mensen kunnen minder doen en de ondergang van de club dreigt.
Een bestuur moet democratisch gekozen worden. Dat betekent, dat je een keuze zou moeten maken uit een groep mensen, waar je de besten uit kunt kiezen. Maar het is erg moeilijk om mensen te krijgen, die in een bestuur van een vereniging zitting willen nemen. Het zijn hardwerkende vrijwilligers, die dan nog blootstaan aan kritiek en als enige beloning bij de beëindiging van hun taak een schouderklopje in ontvangst kunnen nemen. Er is enige schroom om zichzelf te melden. Onbekendheid met het werk en de verplichting om elke keer bij elkaar te komen is de drempel, waar men overheen getild moet worden.
Over Ugchelens Belang hoor je zeggen, dat was een mooi feest en hartstikke goed georganiseerd, maar men realiseert zich niet, hoeveel voorbereiding eraan is voorafgegaan. Daarachteraan komt de gedachte, dat we toch in een fijn dorp wonen en hoewel er veel mensen van buiten zijn gekomen en de oorspronkelijke Ugchelenaren in de minderheid zijn, moet het toch kunnen om een paar goede bestuursleden erbij te krijgen, want: Ugchelen is zó!

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".