|
Om
de Kei
|
Om de Kei nummer: 62. Uit De Bron van woensdag 28 augustus 1996, 33e jaargang nummer 14. |
NIEUW. Mensen willen vaak iets nieuws. Telkens bedenken ze zaken om nieuwe dingen uit te proberen. Men zegt dan: "er zweeft mij iets door de gedachten". Daarop kwam ik, toen men aankondigde, dat er over gedacht wordt om een elektrische zweeftrein uit Duitsland naar Nederland door te trekken. Een zweeftrein bestaat nog niet zolang, tenminste, dat denk ik. Een zweefauto is al een ouder idee (dat noemen ze ook wel een Hovercraft, genoemd naar de uitvinder, mijnheer Hover). Het zweefvliegtuig bestaat al sinds mijnheer Lilienthal ermee vloog en mijn oudste herinneringen gaan uit naar een zweefmolen. Als je daar uitgeslingerd wordt, komt er met een zweefduik een eind aan je zweefvlucht. In ieder geval is het woord zweeftrein tamelijk nieuw. Zo worden er af en toe nieuwe woorden bedacht. Die zijn soms genoteerd of zelfs zelfbedacht door één of andere journalist. Daarmee bedoel ik niet een woord zoals "schielings", wat ik onlangs in de Apeldoornse Courant heb gelezen. Dat zal wel een snelle schrijver zijn geweest, die schielijk en ijlings heeft gemengd. Ik heb het hierbij begrepen op de berichtgeving over de gevolgen van de hagelbui, die Ugchelen heeft geteisterd. Er zijn daarbij een paar nieuwe begrippen geïntroduceerd, zoals een hagel drive-in. Dat was dus niet waar je in plaats van met een hamburger, met een schot hagel werd verwelkomd, maar waar de auto op hagelschade werd getaxeerd. Dat was dus een leuke vondst in de krant: "hagel-drive-in". Er waren er nog meer: "bomen |
leggen loodje". In mijn verbeelding zie ik het voor me: de prachtige rode beuk, die op de plek staat van het gesloopte café "De Bosrand", waar nu een vijftal nieuwe huizen moeten komen. Vijf nieuwe huizen tussen de vier nog aanwezige oude bomen, dat kan natuurlijk nooit. Eén of meerdere bomen zal ik wel een keer tegenkomen, wanneer hij (of zij) bezig is, zijn (of haar) loodje te leggen. Het is alleen dan te laat. Hierover heb ik al eens meer geschreven en we hebben daarom misschien weer een nieuwe actie van een Wilma nodig of van een nieuwe stichting "Red de beuk". Anders worden de bomen ziek verklaard en om die reden omgezaagd. Want bomenlevens zijn niet verzekerd in één of ander bomen-ziekenfonds (nieuw woord van mij). Protesteren kunnen we wel, daar weet de Ugchelnaar van de te hoge carport over mee te praten, want de gemeente had voor de hoogte van die carport geen vergunning mogen verlenen, of zo iets. In ieder geval moet hij afgebroken worden. Alhoewel je een uitspraak van de Raad van State naast je neer kan leggen; dat doet de gemeente toch immers ook? Staan die vier bomen van de Bosrand wel op de bouwtekening, vraag ik mij af. Dan kunnen ze beginnen met afbreken. In ieder geval heb ik weer iets nieuws te melden. Volgens het artikel in de krant zijn we Ugchelnaren en dat moeten de Ugchelenaren wel weten! Moeten we weer nieuwe borden richting: Ugcheln laten maken. "Uwe Kijker" |
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON". Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |