Ugchelen - Om de Kei "TAAL"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 66. Uit De Bron van woensdag 23 oktober 1996, 33^e jaargang nummer 18.

TAAL.
Er zijn vast wel mensen, die de vorige oude spelling nog kennen. Die van: "aan den Heer". Dat was moeilijk, eerst moest je uitvinden, of de persoon wel mannelijk was. Dat was in die tijd nog wel te doen, want daar waren toen strenge regels voor. Het was in ieder geval niet zoals tegenwoordig, waarbij je denkt met een dame te doen te hebben, die bij nader inzien toch een mannetje blijkt te zijn. Daarnaast moest je bepalen, of hier sprake was van de derde naamval. "Aan den Heer" was dan gemakkelijker dan: "Looft den Heer". Een spelling meer terug waren er "da-mes met één a aan het eind van de regel met een afbreekstreepje en heeren met twee ee's"; om nog maar niet te spreken van zoomer en huuren. Als onze jeugd dit leest, moeten ze vast denken, dat is gemakkelijk; twee ee's als je een éé hoort en één e, als je een è hoort. Jammer, dat gaat niet op, want het nederlands wordt in Nederland niet overal hetzelfde uitgesproken. Als we namelijk net zo zouden schrijven, als er wordt gesproken, komen er misverstanden in de communicatie.
Als er hier een winkelier zegt: "Ik ben nao den middag lös", dan denkt de eerste de beste westerling, dat hij een goeie handel heeft, want hij is immers vanmiddag al uitverkocht. Dus spoedt hij zich naar de winkel, om zo snel mogelijk nog wat te verkrijgen, om vervolgens tegen een dichte deur aan te marcheren.
Daarom heeft een aantal geleerde heren het Algemeen Beschaafd Nederlands uitgevonden en daarna hebben ze de

nieuwe spelling geschreven. Zodat bijvoorbeeld de Vlaamse Belgen ook met ons kunnen communiceren. Dat betekent dus niet, dat de Belgen onze taal spreken. Ze zeggen van wel, maar als ze zouden zeggen: "Kiek ben met den camion, en kiek heb panne met den frijnen", denkt niet iedere Nederlander er meteen aan om hem een garage te wijzen, teneinde de remmen van zijn vrachtwagen te laten repareren.
Dit alles schoot mij door het hoofd, wanneer mij op de hoek van de Hoenderloseweg - Hoogbuurloseweg door een man in een auto met een Belgisch kenteken iets dergelijks werd gevraagd. Eerst verstond ik hem niet goed en na een herhaald "Wat zegt U? Ik begrijp u niet", antwoordde hij kribbig: "Kiek spreek toch normaal Nederlands?". Daarbij wees hij op het etablissement op de hoek en zei met zijn eigen woorden, dat het hier ook niet helemaal in orde was. Want er stond daar nog steeds: "Pannekoekhuis" en dat moest toch "Pannenkoekenhuis" zijn?. Ik wees hem er beleefd op, dat het een naamsaanduiding is, die niet veranderd hoeft te worden. "Kijkt u maar naar het lettertype, zo schrijven we tegenwoordig ook niet meer. Wat zouden we moeten beginnen, als we dat allemaal zouden moeten veranderen. Moeten we dan Uggelen of Uchelen schrijven in plaats van Ugchelen?"
"Och", repliceerde mijn informant, "Wij schrijven al jaren Mechelen, dus geef kiek-U dat in overweging."
Dat moest ik maar onthouden, dacht ik beschaamd.

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".