HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei de Kei 

Om de Kei nummer: 78. Uit De Bron van woensdag 23 april 1997, 34e jaargang nummer 8.

Vorige Index Volgende
HERINNERINGEN.
"Toen, op de 17e april, zwegen ineens de kanonnen bij Prinsen." Dit lees ik in de Bevrijdingskrant van Ugchelen, die in 1990 door het bestuur van Ugchelens Belang is uitgegeven.
Rond deze tijd herdenken wij het feit, dat het Canadese leger een einde maakte aan vijf jaren van Duitse onderdrukking. Bij de Kei herdenken we onze gevallen medemens. De kinderen van de school De Steenbeek en enkele anderen leggen bloemen bij het monument van Ugchelen. Deze jaarlijks terugkerende ceremonie is een manier om onze kinderen te vertellen, welke duistere geest achter de bezetting heeft gezeten. Dat er toen mensen zijn geweest, die met inzet van hun leven ertegen hebben gevochten. Soms ongewild, maar vaker heel bewust. Er staat dan ook op de kei: "GEVALLEN VOOR HET VADERLAND".
Wie waren die vier mensen, wier namen op de kei staan vermeld?
De eerste naam op de steen is die van Cornelis Brouwer. Een hardwerkende Ugchelenaar, die bij van Baak in de kruidenierswinkel werkte. Hij was voor zijn dienstplicht opgeroepen bij het Nederlandse leger, waarin hij als sergeant in de korte, ongelijke strijd tegen de binnenvallende Duitsers is gesneuveld bij de Grebbeberg.
De tweede naam is van dokter Gilles Pieter Duuring, die als eerste huisarts van Ugchelen al in 1934 naar Ugchelen is gekomen en hierdoor waarschijnlijk de bekendste is.
Dokter Duuring heeft in 1937 de Ugchelense afdeling van Het Groene Kruis opgericht en in 1936 kwam door zijn initiatief de V.V.V. Ugchelen van de grond. Deze V.V.V. is overigens in 1970 in het Apeldoornse opgegaan.

Dokter Duuring werd op 31 juli in 1942 met nog drie andere verzetsmannen door de Duitsers gefusilleerd.
Dan zien we twee namen van mensen, die kort voor de bevrijding het offer van hun leven brachten. Het waren de mannen Barend Jan Antonie Huijgen en Antoon van Velsen, die respectievelijk op 12 en op 13 april vermoord zijn in Het Kruisjesdal. Deze mannen, die op enigerlei wijze bij het verzet betrokken waren, waren toen 38 en 33 jaar oud.
De kei is niet het enige herinneringsmonument in Ugchelen. De school De Bouwhof heeft namelijk de oorlogsgraven op Heidehof geadopteerd. Hier liggen de gesneuvelde vliegers begraven, die in de tweede wereldoorlog zijn neergeschoten. In totaal liggen daar 57 geallieerden begraven en als ik er langs loop, vallen de opschriften op de keurig onderhouden graven op. Ik kan niet met droge ogen voorbijgaan aan al die jonge mannen, die nauwelijks hun leven waren begonnen. Op Heidehof zijn niet ver uit de buurt van de geallieerde graven de graven van de vier mensen, die op de kei zijn vermeld, te vinden. (Vakken 104-A, III-442 en 446 en III28.)
Ik wil de school De Touwladder ook noemen, die het monument van de Woeste Hoeve heeft geadopteerd. De kinderen met hun begeleiders uit de hoogste groep leggen elk jaar tijdens de herdenking op 8 maart bloemen bij dit monument.
Voor de meeste lezers zal deze ernstige kolom wellicht "oude kost" zijn, maar ik hoop, dat ik hiermede in deze Bron mijn steentje heb bijgedragen "opdat men niet vergete".

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".

Vorige Index Volgende

Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen