Ugchelen - Om de Kei "OLIEBOL"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 112. Uit De Bron van woensdag 18 november 1998 - 35e jaargang nr. 20

OLIEBOL.
De oliebollenkraam van Ugchelens Belang staat er weer. Maar het woord oliebol kan een erg ongunstige klank hebben. Iemand, die een oliebol genoemd wordt, heeft iets ondernomen, wat niet erg snugger is geweest. Het kan je overkomen, nadat je iets hebt gemaakt of gedaan, dat men uitroept: "Oliebol! Dat lijkt toch nergens op!" Tenminste, het gebeurt zeker wel eens bij mij. Soms is het dan ook nog zo, dat het niemand is opgevallen en dan is het ongenoegen geheel voor mijn eigen rekening. Bij het schrijven van deze kolom komt het nog wel eens voor, dat ik het maar zozo vind. Maar dan hoor ik achteraf, dat men het heel leuk heeft gevonden. Dus het zit meestal "tussen de oortjes", zoals dat tegenwoordig heel populair wordt genoemd. Het woord oliebol in deze context is dus bedoeld om een mislukking te omschrijven. Behalve mislukking, ook nog zonder inhoud, zonder "body", wordt soms gezegd. In een andere betekenis kan het zijn, dat bijvoorbeeld een Arabier een verschillende associatie heeft bij een oliebol, dan wij. Wellicht denkt hij dan meer aan een olie-bel. Hoe anders is het met de warme, verse goudbruine oliebollen uit de oliebollenactie, die bijvoorbeeld door Ugchelens Belang elk jaar wordt georganiseerd. Elk weekend staat een aantal mensen zich op te warmen in een kraam, welke eerst uit een zompig weiland getrokken moet worden. Die kraam wordt er ook niet vrolijker op, na al die regen.

Maar goed, dan staat hij er en nu maar afwachten, of de klanten willen komen tussen de buien door. Gelukkig staat ie wel op een goede plek, want boodschappen halen moet je toch en dan kom je vrijwel vlak langs de kraam. Als je tenminste niet met de auto boodschappen gaat doen vanwege de regen. Het aantal klanten schijnt ook nog mee te vallen, want elk jaar zijn er opwekkende publicaties, hoeveel de verkoop van de oliebollen heeft opgebracht. Dat de opbrengst de moeite waard is, komt toch het meest door de vrijwilligers, die hun weekend daaraan besteden. Dat gaat met de meest opgewekte gezichten en het is vaak, dat mensen er heel gezellig op hun beurt staan te wachten, want dan zien ze weer één of andere kennis, die ze lang niet ontmoet hebben. Zo snijdt het hout aan twee kanten: door de ontmoetingen wordt de dorpsgemeenschap versterkt en men koopt daarbij nog een ferme oliebol (met inhoud!) tegen een heel schappelijk prijsje. Waarom men juist oliebollen gekozen heeft, weet ik niet, maar je hoeft over het produkt niets uit te leggen. Iedere Nederlander weet, wat een oliebol is. Dat vind ik nu het leuke van de actie, het gesprek in de kraam gaat altijd over wat anders dan de kwaliteit van de oliebol; die staat boven kijf. Dat de actie in dit jaargetijde wordt gehouden heeft ook nog een beste reden, want dan is het niet zo erg, om bij de warme oven te staan. Dat zie ik de bakkers en verkopers (m/v) nog niet in een warme zomer doen!

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".