|
Om
de Kei
|
Om de Kei nummer: 119. Uit De Bron van woensdag 10 maart 1999. 36e jaargang nummer 5. |
GOUDSCHAALTJE. U kent waarschijnlijk wel het gezegde, dat iemands woorden op een goudschaaltje gewogen zijn. Omdat goud erg kostbaar is en in kleine hoeveelheden gewogen moet worden, heeft men een klein weegschaaltje als balans. Aan de ene kant liggen gewichtjes van soms wel een tiende gram, aan de andere kant het goud. Bij de apotheker zal wel zo'n schaaltje te vinden zijn, omdat het daar soms ook om heel kleine hoeveelheden gaat. Die kleine hoeveelheden gaan er bij de apotheek soms in grote hoeveelheden uit en daarover is ruzie met de Minister ontstaan. Maar dat zal wel los lopen, omdat de politiek vaak met veel woorden, maar weinig met daden van doen heeft. Bij zulke zaken denk ik vaak, wat heeft de gewone man er aan? Meestal draait het er op uit, dat aan iedereen een heel klein beetje meer gevraagd wordt om mee te betalen. Ondanks dit gekrakeel wordt er gestaag doorgebouwd aan de nieuwe apotheek en mogen we, straks als het klaar is, wellicht even een kijkje nemen in de nieuwste aanwinst van Ugchelen. Nu moet ik mijn woorden op een goudschaaltje gaan wegen, want de nieuwbouw van de apotheek is een gevoelig onderwerp in de Ugchelense politiek. Dat vind ik jammer, want het is een goede schakel in de Ugchelense structuur. Naast een drogist, een supermarkt en een bakker is in een leefbaar dorp een kerk, een dokter, maar ook een apotheek een belangrijke instelling. Weet u, het gaat in Ugchelen vaak geruisloos. Soms ontstaat er beroering, doordat iemand zich benadeeld |
voelt, maar vaak gaat het heel soepeltjes. Toch zijn er van die zaken, waarbij er veel beroering ontstaat. Neem bijvoorbeeld de bibliotheek. Daar werd ook veel over gediscussieerd; - ik zeg het netjes - en moet je nu zien: hij staat er en iedereen vindt het prima zo, toch? Maar er zijn tevens dingen, die toch niet helemaal worden opgelost tot volle tevredenheid van iedereen. Zo zijn er ook zaken, waarvan ik wel eens denk, dat ze nooit opgelost worden. Denk maar eens even aan de plaatsing van een stichting voor ontspoorde jeugd aan de Doornenburg. En wanneer gaat men echt aan het werk op de plek van de voormalige motorblokkensloperij aan de Ugchelsegrensweg? Nu buigen we ons over een plan tot uitbreiding van het ziekenhuis. Men is bang voor parkeeroverlast. Nou, dat lijkt mij niet eens zo'n moeilijke opgave. Laten ze maar een parkeergarage half in de grond maken. Twee lagen met blik, zoals bij het Apeldoornse stadhuis, kan gemakkelijk en het ontsiert ook niet! Er zullen toch meer zaken in de grond moeten worden gestopt. Het idee van onze voorouders, om eerst een kelder te gaan graven, voordat men met de bouw van een huis begint, was nog niet zo slecht. Misschien denk ik wat te ruim, maar zou dat ook een idee zijn voor de uitbreiding van C1000? In de Maten hebben ze ook een winkelcentrum met parkeren eronder. Of moeten deze woorden soms weer met een goudschaaltje worden gewogen? "Uwe Kijker" |
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON". Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |