  |
Om
 de Kei
|
Om de Kei nummer: 128. Uit De Bron van woensdag 25 augustus 1999, 36e jaargang nummer 14. | |
|
|
AFVAL. Gezond gaan wij ons na vakantie en zonsverduistering weer storten op de leuke en minder leuke dingen voor de mensen om de kei. Wanneer de Apeldoornse Courant bij de ene foto van hetzelfde dier vermeldt, dat het een geit is en bij de andere, dat het een schaap betreft, wordt tegelijkertijd een stevige klus voor de Dorpsraad aangekondigd. Een nieuw bestemmingsplan voor het gebied rond de Europaweg. Zeker gaat dit niet alleen de Dorpsraad aan, het geldt voor ons allemaal in Ugchelen. Zonder al te cynisch te willen zijn, lijkt het erop, dat het groen in Ugchelen zijn langste tijd gehad heeft. Boven alle stukjes groen schitteren nu de Eurotekens. Ugchelen wordt volgebouwd en de 21e eeuw kondigt zich aan met de verdwijning van het bos ten noorden van de Europaweg. Daar is een buurtje gepland, waar nòg duurdere huizen moeten komen dan de huizen, die nu in de Dennenheuvel staan. Dan zijn de mensen van de Dennenheuvel straks niet meer de rijkste mensen van Apeldoorn, of ze moeten naar het gebied tussen spoorbaan en Europaweg verhuizen. Behalve de uitloper van het Willemsbos is ook het groen van camping De Veldekster en het stukje bos tussen Dennenheuvel en het vernieuwde belastingkantoor aan de Arnhemseweg in de (geld-)kijker gekomen. Om nog maar te zwijgen van het industriële gebied rond de Europaweg, waar zowat alle bomen het reeds af hebben moeten leggen tegen steeds hoger groeiende gebouwen. Het lijkt wel, alsof alles wat op de kaart een groene kleur heeft, steenbruin moet worden. Na het groen van |
de zomer komt het bruin van de herfst en dat is een natuurlijk proces, zult u zeggen. Maar daarna komt de winter en wat die ons brengt, ik weet het niet. De ijzige kou van Ugchelen als wijk 39 van Apeldoorn misschien? Gelukkig komt het niet zo veel voor, maar af en toe wordt er iemand, of soms wij allemaal als gemeenschap, geconfronteerd met het dumpen van afval. Ik heb daarop al eens gereageerd met betrekking tot het weggooien van blikjes en andersoortige etensresten aan de Europaweg. Onlangs werden daar een zevental vaten met chemisch afval gedumpt. Ik vraag me hierbij af, hoe iemand zich voor zo een daad kan lenen. Er moet wel een misselijk makend brein achter zitten, om alleen maar op het idee te komen. Ik kan mij tenminste niet goed voorstellen, welke mentaliteit de dader moet hebben. Geldelijk gewin en gemakzucht, wellicht? Een vergelijking van de twee onderwerpen maakt zich van mij meester. Beide gaan over een gedeelte van de Europaweg, wat tot het visitekaartje van Apeldoorn moet uitgroeien. Stedenbouwkundig is het nu een rommeltje, zo staat er in de krant. Maar de groenvoorziening aan het begin van de Europaweg moet gehandhaafd blijven. Zoals de plannen nu liggen wordt Ugchelen het nieuwe Berg en Bos van Apeldoorn. De gemeente ziet wel brood in het stukje bos daar en de mensen van camping De Veldekster zullen op den duur hun biezen moeten pakken. Het rijkste afvalplekje van Apeldoorn bevindt zich in Ugchelen. "Uwe Kijker" |
|
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON".
Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |