|
Om
de Kei
|
Om de Kei nummer: 132. Uit De Bron van woensdag 20 oktober 1999, 36e jaargang nummer 18. |
BRUG. De scholen zijn weer begonnen. Het is nauwelijks bij te houden; terwijl ik dit schrijf, zijn we alweer toe aan de herfstvakantie. De brugklassers zijn volop in de weer, om zich waar te maken op het voortgezet onderwijs. Een leerling in de brugklas wordt ook wel een brugpieper genoemd. Waar dat vanaf geleid is, laat zich alleen maar raden. De pieper heeft niets met een aardappel te maken, alhoewel er soms wel een aardappel tussen loopt, maar met het feit, dat hij of zij nog piep is en dus pas komt kijken. Zoals het ook gebruikt wordt bij piepkuiken. Zij zijn in ieder geval bezig een brug slaan naar hun toekomst. Dat wil niet zeggen, dat ze er dagelijks mee in de weer zijn. O, nee, het is ook vaak de tijd in je leven, dat je pret kan maken. Voetballen, korfballen, gymmen of muziek op fluit, klarinet of keyboard studeren. Of tot ergernis van je ouders naar MTV kijken en CD's kopen, waarvan je ouders aldoor vragen, of het ook wat zachter kan. Wat is dat toch, dat vervelende gedoe van de ouders. Eerst zeggen ze, dat er naast het studeren voor school ook wel tijd voor wat anders is. Als je er dan fanatiek mee aan de gang gaat, zetten ze daarna de rem erop, omdat ze vinden, dat je eerst je huiswerk moet doen. En de ouders zelf? Zij zijn druk in de weer om een brug te slaan naar hun, wat we plechtig noemen, oudedagvoorziening. Zo gaat het in het leven en als ze eenmaal gepensioneerd zijn, dan spelen ze bridge. Niet allemaal |
natuurlijk, maar toch een respectabel aantal. En dan moet u niet denken, dat het allemaal zomaar kan. Zo van: kom, ik stap op een donderdagavond naar Randerode en ga daar bridgen. Nee, om lid te worden van de bridgeclub Ugchelen is een wachtlijst. Dan denk ik, al die mensen van de wachtlijst kunnen toch bridgen op woensdagmiddag in Ugchelens Belang? Daar is de ouderensoos bezig een brug te slaan tussen het heilig moeten werken en het bezig zijn met de invulling van vrije tijd van ouderen. Behalve bridgen kunt u er ook koersballen, zo lees ik in de "Wegwijzer voor Ugchelen". Wat er bij staat, intrigeert me: "Er wordt niet gerookt". Dat betekent, dat het beeld van opa met een sigaartje niet bij een ouderensoos past. Opa moet maar ergens anders roken, nog afgezien van het feit, dat het 55 plussers zijn en behalve opa's meer oma's in de club zijn vertegenwoordigd. Een gedachtenspel rond het woordje brug geeft mij de associatie van de brug, die bij het gymmen wordt gebruikt. De oefeningen aan zo'n brug noemt men ook wel eens bridgen, maar dat is alleen een vakterm, die zeker bij ouderen niet op zijn plaats is. Ik zie de vijftig plussers nog niet zo direct aan een brug een handstand met gestrekte benen maken. Wat een klein krantenberichtje over bridgers van de Ugchelense ouderensoos toch maar weer veroorzaakt bij: Uwe Kijker. "Uwe Kijker" |
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON". Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |