|
Om
de Kei
|
Om de Kei nummer: 153. Uit De Bron van woensdag 4 oktober 2000, 37e jaargang nummer 17. |
WEG. Het is alweer een paar jaar geleden, dat ik iets geschreven heb over het verdwijnen van enige markante horecagelegenheden in ons dorp. Belangrijke wijzigingen in ons dorpsbeeld en er werd geen actie tegen gevoerd om het tegen te houden. Men vond het kennelijk wel goed zo. Achtereenvolgens verdween een feestzaal annex buurtcafé, dat plaats moest maken voor de Rabobank. Daarna "Het Trefpunt", een gelegenheid op de Richtersweg, welke plaats maakte voor een paar huizen en tenslotte café De Bosrand, waar nu een vijftal woningen zijn verrezen. In deze cafés werden diverse buurtactiviteiten, zoals kaarten, biljarten en andere gezelschapspellen georganiseerd. Er zijn af en toe wel meer of minder kleine veranderingen aan de orde, denkt u maar aan het verdwijnen van de super op de hoek van De Cloese of de dameskapper aan de Ugchelseweg. Zo zijn er in de loop van de tijd wel meer winkels veranderd in woningen en dat komt mij toch niet zo spectaculair voor. Het dorpsbeeld verandert daarmee niet drastisch, alhoewel de winkelkern rond de kei bij het vertrek van bakker Huttinga eigenlijk is verdwenen. Er hangen ons nu weer twee dreigingen van wel erg drastische veranderingen boven ons hoofd. Echter bespeur ik nu geen volksoproer, of het moet nog komen. Integendeel, het is verdacht rustig rond het verzet tegen maatregelen om iets te wijzigen op het gebied van verstoring van het zogenoemde "woongenot". Ik herinner mij een paar gebeurtenissen, waarbij de Ugchelenaren wel in het geweer kwamen. Ik weet bijvoorbeeld |
nog, dat er een complete volksoploop is geweest, met de toenmalige dorpsraad voorop, toen de gemeente een woonwagenkampje wilde vestigen op de plek, waar het nu is. De dorpelingen wilden het persé in de buurt van de Winkewijertlaan hebben. Daar zou het veel beter tot zijn recht komen. Ik herinner me ook de kwestie van het zorgcentrum, dat maar niet op het terrein van de motorblokkensloper kon komen. Er was ook eens een heel gedoe over het geluidsscherm aan de A1, waarover zowat heel Ugchelen te hoop liep; om het nog maar niet te hebben over het recente verhaal met betrekking tot de uitbreiding van het ziekenhuis. Nu denk ik er niet over, hierbij een volksoproer in Ugchelen te veroorzaken, maar ik vind de toestanden, die aan de orde zijn, toch van een zodanig wezenlijk belang, dat ik de mensen, die er mee te maken krijgen, even wakker wil schudden. Wat gaat er namelijk drastisch veranderen? Hotel Prinsen en camping De Veldekster gaan geheel of gedeeltelijk plaats maken voor woningbouw. Dat betekent kort en goed: minder plaats voor gasten. Maar het betekent ook, dat er minder ruimte komt voor vertier en clubjes mensen, die er gelegenheid vinden hun sport of ander sociaal gebeuren, uit te oefenen. Het zit mij dwars, dat het zo moeilijk wordt in Ugchelen een potje gezellig jeu de boules te spelen, of een partijtje te biljarten, of een feestdag uitgebreid te vieren met wat muziek, of een fiets- of wandeltocht te organiseren. In ieder geval niet meer zoals het geweest is. "Uwe Kijker" |
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad "DE BRON". Copyright © 1996 - Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen |