Ugchelen - Om de Kei "OPRUIMING"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 168. Uit De Bron van woensdag 23 mei 2001, 38^e jaargang nummer 10.

OPRUIMING.
In onze consumptiemaatschappij ontdoen wij ons van spullen, die we ooit aangeschaft hebben of hebben gekregen en niet meer gebruiken. Soms ontdoen we ons van de dingen, die we ooit op een verjaardag hebben gekregen, niet mooi vinden en zaken, die we soms nog nooit hebben gebruikt. Binnen deze weggooicultuur kennen we in Ugchelen onze Waterloopleinmarkt. Bij het succes van dit soort markt blijkt telkens, dat de uitverkoop van weggeworpen spullen wel een lucratieve bezigheid is. Het komt, doordat een product, dat door de één absoluut waardeloos wordt gevonden, door de ander weer gekocht wordt. Soms zie je dan hetzelfde ding bij een andere verkoop weer terug. Zo heb ik eens een oude radio van een bijzonder type een paar keer weer terug gezien op een rommelmarkt. Ook dingen, die uit de mode geraakt zijn, blijken voor anderen, die niet zo erg op dat soort zaken letten, goed bruikbaar te zijn.
In Ugchelen zijn er echter andere wegwerpzaken aan de orde; enige markante gebouwen zijn in de aanbieding: de wasserijen. Nu zijn er van de wasserijgebouwen wel een paar gered, ik denk bijvoorbeeld aan de Hamermolen, maar andere zullen zeker verdwijnen. Ik noem Hokatex en Texoclean, die aan de G.P. Duuringlaan en de Ugchelseweg zijn gevestigd. Beide, toch zeer markante gebouwen zullen worden gesloopt. Daarbij behoeven we niet erg rouwig te zijn, voor wat betreft de verdwijning van die gebouwen, maar toch zullen beide plekken zeer beduidend veranderen. Vooral de plek aan de beek bij de waterval in de G.P. Duuringlaan. Ik hoop dan

ook van ganser harte, dat die plek op één of andere manier toch voor Ugchelen behouden blijft. Bij de eeuwwisseling heb ik al eens geschreven, dat Ugchelen steeds meer een wijk van Apeldoorn begint te worden en nu al die stukjes echt Ugchelen gaan verdwijnen, blijkt die voorspelling al veel eerder uit te komen, dan ik mij had gedacht. Al die plekken worden voornamelijk door huizenbouw in beslag genomen. Dat komt waarschijnlijk, omdat huizenbouw het meest profijt geeft voor de grondbezitter. Men kan de grondeigenaar ook niet kwalijk nemen, dat hij zoveel mogelijk winst wil maken, door dezelfde grond te laten bebouwen en deze, met enorm dure huizen erop, voor nòg meer gaat verkopen.
Op deze manier ontdoet Ugchelen zich van de plekjes, die niet meer gebruikt worden voor het doel, waartoe ze ooit zijn aangelegd. Die plekjes worden veranderd en vernieuwd, maar worden nooit meer zoals ze geweest zijn. Alleen al door het veranderen van de bestemming krijgen we met een aantal onvoorspelbare zaken te maken. Ik noem de verdwijnende werkgelegenheid, het toenemende autoverkeer en mensen, die hier van buiten komen wonen. De bevolking bepaalt mede de markantheid van Ugchelen. U moet natuurlijk goed begrijpen, dat ik niet afkeurend daarover spreek, maar ik bedoel alleen maar, dat geheel Ugchelen daarmee in de aanbieding komt en dat Ugchelen snel groeit van het dorpse karakter naar de (gegoede) verstedelijking. Maar komen we ooit voor een tweede keer op de markt?

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".