Ugchelen - Bevrijdingskrant 2005, pagina 31

Jurrie Hulzebos,
de kwartiermaker

door Evert de Bar

Voor het eerst in 1985 ging Jurrie zich bezighouden met de huisvesting van de veteranen, na een oproep in de Apeldoornse Courant namens het "We do remember"-comité, waar ook Jan Koorenhof aan was verbonden.

Het was een enorme klus waar Jurrie met hart en ziel indook. Voor hem was het pionierswerk met een fantastisch resultaat, onderstreept door het feit dat ook in de jaren 1990, 1995, 2000 en ook in 2005 weer een beroep werd gedaan op zijn onmisbare medewerking! Door al zijn activiteiten heeft hij veel vrienden gemaakt zowel in Nederland als aan de overzijde van de "grote plas". In totaal is Jurrie al veertien maal in Canada geweest. Hij kan daar zo enthousiast over vertellen, dat je de indruk krijgt dat je er zelf bij bent. Hij heeft steeds veel steun en medewerking gekregen van de chefs van het Kabinet van de Burgemeester, respectievelijk de heer Klaas Huisman, inmiddels met pensioen, en momenteel de heer Karel Meurs. Jurrie is een kerel waar je op kunt bouwen en vindt het de normaalste zaak van de wereld dat hij doet wat hij meent te moeten doen.

Met Ugchelen heeft hij toch een speciale band en Ugchelens Belang is blij met de optimale samenwerking met hem.

Old soldiers never die, these two don’t even fade away! Twee in Ugchelen zeer bekende veteranen zijn Don Graham en Wally B. Moore. In 1995 en 2000 waren zij hier. Wally was in 1995 "ingekwartierd" in Hotel Prinsen met nog meer veteranen. Een prachtig initiatief van de Middenstandsvereniging Ugchelen! In 2000 was hij met zijn partner Marlene te gast bij Raymond en Elize Visser. Don was beide malen te gast bij Bep en Evert de Bar. Beide heren hebben de mooiste herinneringen aan Ugchelen en Apeldoorn. Aan alle feesten, evenementen en herdenkingen namen zij met hart en ziel deel. Aan beide defilés namen zij deel en te voet kwamen ze opgewekt en met bloemen beladen aan de finish. Beiden zijn nog steeds verbaasd en ontroerd door de dankbaarheid van de Nederlanders. Speciaal voor het huwelijk van Elize de Bar en Raymond Visser in 1997 kwam Don over uit Canada. Het jaar daarop zijn Elize en Raymond met Bep en Evert naar Canada geweest, op bezoek bij Don in London, Ontario. Wally woont in Toronto. We hebben met zijn allen veel gezien en genoten. Het was onvergetelijk. Elize was al in verwachting en Don en Wally konden in 2000 de 1,5 jarige Mick bewonderen. Helaas komen beide trouwe Canadese Ugchelengangers (Oekelen op zijn Canadees) dit jaar niet hier naartoe om medische redenen. Zij maken het overigens goed, maar hun artsen vinden het beter dat zij de inspannende reis niet maken. Namens Don en Wally hierbij de hartelijke groeten aan alle bekenden in Ugchelen en Apeldoorn. Ze wensen ons gedurende de feest- en herdenkingsweek van 29 april tot en met 7 mei 2005 bijzonder veel plezier toe. We will miss you guys!

Dick en Joke van Mourik

Mike en Mary Garagan komen uit Halifax (Nova Scotia), een grote havenstad aan de oostkust van Canada. In 1995 waren zij voor de eerste maal in Apeldoorn om de feestelijkheden in april en mei mee te maken. Een erg leuk echtpaar, dat met dankbaarheid terugkijkt op datgene wat hun werd aangeboden aan feesten en herdenkingen. Na aankomst bij Orpheus stonden ze een beetje verloren rond te kijken. Dick en Joke legden contact, wat leidde tot een warme vriendschap!
Vol enthousiasme ondergingn zij het grote defilé, de Taptoe op het Loo, de festiviteiten in Ugchelen, waarvan het grote gezamenlijke ontbijt in de feesttent achter UB veel indruk maakte.
Mike was commandant van de brandweer in Halifax en heeft via Dick nog gesproken met de heer Boersma, hoofd van de brandweer Apeldoorn. Hij kreeg een speciale rondleiding in de Apeldoornse brandweerkazerne. Dit jaar zijn Mike en Mary er weer bij en verblijven ze bij de familie Van Mourik, die ervoor zorgt dat het ze aan niets zal ontbreken!

Henrie en Rieneke Beekman

John en Tinie Gollup uit Etobiouke (Toronto, Ontario) waren voor de eerste maal in 1990 bij de herdenkingen en feesten in Apeldoorn. Zij kwamen in contact met de familie Beekman en hebben gezamenlijk veel evenementen bezocht. Niet alleen in en rond Apeldoorn maar ook bezienswaardigheden in andere delen van Nederland. Zij huurden altijd een huisje in Beekbergen. Helaas overleed John Gollup in 2001. John ontmoette Tinie in Amsterdam, waar zij in het verzet had gezeten. Zij huwden eind 1945 en in 1946 voegde Tinie zich in Canada bij John. Haar werk in het verzet zal een vraag bij u oproepen. Het antwoord is erg eenvoudig: zij is in Nederland geboren en heeft een echt Hollandse achternaam: Kleijer! Zij liepen gezamenlijk in het defilé, zij als verzettstrijdster en hij als ex-Service-man.
Ook nu komt Tinie weer naar Apeldoorn en Ugchelen en hoopt op fantastische dagen.

Anne en Carla Siersma

Donald en Corinne Hamstock uit Ennismore (Ontario) zijn in 1985, 1990 en 2000 in Ugchelen geweest, dus om het maar eens te zeggen: het zijn ‘oude bekenden in Ugchelen’. Anne en Carla zijn ook in Canada bij hen op bezoek geweest en kunnen er wel een boek over schrijven: leuke welkomsparty's in de veteranenclubs, varen met een speedboot en dan ontbijten op een eilandje.
Ook het Indian Summer Festival heeft veel indruk gemaakt. Een leuk voorval was toen ze daar in Canada tijdens een autotocht moesten tanken. Donald en Anne wilden beiden afrekenen en hielden allebei vol. Tot de benzinepompbediende in onvervalst Nederlands tegen Anne zei: ‘Als hij wìl betalen, lààt hem dan toch betalen man!’ Zo zie je maar weer, Hollanders kom je overal tegen.
De kinderen van Carla en Anne waren in 1985 en 1990 nog thuis en op hen heeft het verblijf van Donald en Corinne een grote indruk gemaakt en interesse gewekt in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Donald was als verkenner al voor 17 april 1945 (de Apeldoornse bevrijdingsdag) in de buurt geweest van Apeldoorn en wel bij het Spelderholt. Aan alle evenementen hebben Donald en Corinne zowel in Apeldoorn als in Ugchelen zoveel mogelijk deelgenomen. Zij zien er met trots en dankbaarheid op terug!
Ook dit jaar zullen ze weer aanwezig zijn en daar zijn we erg blij mee.